ایثار و شهادت

وقوع حادثه ي تلخ و ناگوار زلزله در استان آذربايجان شرقي و درگذشت عده اي از هموطنان مؤمن و عزيز آذري، موجب تألم خاطر رهبري، دولت و ملت عزيز كشورمان گرديد.

به سهم ناچيزم، از طرف خودم و مردم شريف قوچان، اين مصيبت وارده را به مردم شريف و غيرتمند آذربايجان شرقي، خصوصاً به بازماندگان مصيبت ديده ي درگذشتگان اين حادثه ي تلخ، تسليت و تعزيت عرض مي كنم، براي درگذشتگان، رحمت و غفران و براي بازماندگان، صبر و اجر از خداي منان خواستارم.

شايسته است:

- مسئولين با تلاش شبانه روزي، از هيچ تلاشي براي سامان دهي به وضعيت آسيب ديدگان دريغ نفرمايند.

- مردم غيور و انساندوست ايران، بر اساس وظيفه ي انساني، غم و مصيبت مردم آسيب ديده ي آذربايجان را غم خود بدانند و به هر طريق ممكن، ايشان را از مساعي خود بي بهره نسازند.

- مردم شريف آذربايجان هاي شرقي و غربي و اردبيل و استان هاي همجوار و هم زبان كه از مؤلفه هاي مشترك فرهنگي بيشتري از لحاظ زبان، آداب و رسوم و ... برخوردارند، در كمك به هموطنان هم زبانشان، اهتمام بيشتري بخرج دهند.

- مردم آسيب ديده ي زلزله، با صبر و تحمل و با رعايت حال ضعفاي آسيب ديده(كودكان و زنان و مردان سالخورده) و همكاري با مسئولين امداد و كمك رساني، كار امداد و ساماندهي منطقه را تسريع بخشند.

- نيروهاي نظامي و انتظامي با كمال مهر و عطوفت و با كمال آرامش و احترام، امر نظم و هماهنگي كمك رساني را پيگيري و تا بازگشت وضعيت مطلوب، امنيت منطقه را تأمين كنند.

چند جمله كلام پاياني ...

هموطن عزيز آذري

رهبر و دولت و مردم ايران همه و همه، در اين مصيبت بزرگ و صدماتي كه بر شما وارد شد، خود را با شما شريك مي دانند.

بي شك، مؤمنان واقعي در مواجهه با مشكلات و مصائب و دشواري هاي زندگي كه آزمايش هاي الهي بر بندگان است صبر مي كنند، چنانكه خداوند به اين آزمايش ها در قرآن اشاره كرده است:

«وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ؛ و هر آينه شما را به چيزى از بيم و گرسنگى و كاهش مالها و جانها و ميوه‏ ها مى ‏آزماييم و شكيبايان را مژده ده.»

و بشارت خدا از آن صابران است.

و صابران مؤمن، كساني اند كه در چنين مواقعي در برخورد با مصائب و دشواري هاي زندگي به پشتوانه ي ايمان شان پناه مي برند و هم زبان با قرآن مي گويند:

«الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَيْهِ رَاجِعونَ ؛ [همان‏] كسانى كه چون مصيبتى به آنان برسد، مى ‏گويند: «ما از آنِ خدا هستيم، و به سوى او باز مى ‏گرديم.»

بدرود ...