این مزد استقامت و عاشقی است

پیرمرد کاسبی که دنیا را پلی بسوی آخرت می دانست حلال و حرام را خوب می فهمید و نه تنها می فهمید که خوب هم عمل کرد. از توصیه های او به فرزندانش این بود « نکند ترازو را سبک بکشید» و بارها می گفت: از آنچه بیش از همه می ترسم و تنها چیزی هم که ممکن است مرا به جهنم ببرد همین ترازوست.

و این گواهی آشکار از انسانیت، رعایت حق الناس و اهل عمل بودن این مرد الهی است.

همانگونه که از اوائل جریان انقلاب دلداده امام و اسلام بود، و در همه جریانات انقلاب، پشت سر رهبری از هیچ تلاش و خدمتی فروگذار نکرد، درجریان دفاع مقدس هم از تمام وجود و سرمایه اش مایه گذاشت.

غم و غصه معاش اهل و عیال، او را از رفتن به جبهه و پذیرفتن فرمان امام باز نداشت. در جبهه ها هم از هیچ کار و خدمتی اِبا نمی کرد. خالصانه کار می کرد و همه چیزش رضای خدا و سربازی حضرت حجت(عج) بود.

از اهم توصیه هایش به خانواده و مردم این بود که مبادا ولایت فقیه را تنها بگذارید.

آنقدر بر اعتقاد و هدفش پافشاری کرد تا مزد سعی و تلاش خالصانه اش را گرفت.

و در 7 تیرماه 1367 شربت شهادت را نوشید.

او بسیجی شهید حاج پیر علی قربانی از شهدای شهر علم و ایثار قوچان بود...