غم نامه ای با نوای شهدا
سلام عزیزان
چقدر از فرهنگ شهدا دور افتاده ایم، چقدر هواها و منیت ها در درون مان لانه کرده و چقدر تصمیم گیری هامان بر اساس حب و بغض هاست.
چقدر شهدا بدشان می آید ...
از آدم های موجهی که در موقعیت های خاص، متولی امر مهمی شده اند و شاید بیش از 30 سال دوام آورده اند بدون آنکه نوآوری جدیدی برای مردم شهر یا منطقه شان داشته باشند.
چقدر شهدا بدشان می آید ...
از کسانی که در مسئولیت شان دیگر فسیل شده اند و رمقی برای شان نمانده و باز هم حاضر نیستند به نیروهای تازه نفس و طراح، با طرح های جدید میدان بدهند.
چقدر شهدا بدشان می آید ...
از کسانی که می گویند تصمیم به رفتن داشته اند اما بخاطر حرف و خط و نشان بچه ای ؟؟؟ دوباره شیر شده و تنها برای رو کم کردن (که همه اش هوای نفس است) می خواهند بمانند.
چقدر شهدا بدشان می آید ...
از کسانی که اینهمه سال، بخاطر اشتباهات و کوتاهی ها، در حوزه مسئولیت شان، چه لطمات جبران ناپذیری به مردم منطقه وارد کرده اند و چه حق الناسی را بر گرده اشان باید بکشند؟
چقدر شهدا بدشان می آید ...
از کسانی که با عملکرد پرخطای شان بعنوان متولی؟؟؟ نه تنها حرمت امامزاده را نگاه نداشتند بلکه فرهنگی را پایه ریزی کردند که مردم هم از سر لجاجت، حرمت نگاه نمی دارند؟
چقدر شهدا بدشان می آید ...
از کسانی که وقتی از ایشان می پرسی چرا حضورت در حوزه مسئولیتت کمرنگ است؟ پاسخ می دهد شما به آثار حضورم در جاهای دیگر؟؟؟ واقف نیستی؟
چقدر شهدا بدشان می آید ...
از کسانی که بدلیل روحیه ی خودمختاری و ضعف خویش، و برای پرورش مطیع پروری، بجای بهره گیری از نیروهای قوی و بومی در منطقه، افرادی را در مسئولیت های منطقه شان جلب می کنند که از خودشان ضعیف تر باشند.
چقدر شهدا بدشان می آید ...
از کسانی که با رفتارشان کاری کرده اند که موجب ترس و هراس اطرافیان شده اند و خویش بارها وقتی به بعضی مسئولان مرتبط با ایشان، گفتم: فلانی را بارها نقد کرده ام. به من گفتند: ما نمی توانیم چیزی بگوییم؟ شما چه جرأتی داری؟
چقدر شهدا بدشان می آید ...
از کسانی که بجای آنکه به نقش محوری شان در ایجاد وفاق و همدلی در محل خدمت شان عمل کنند، با رفتارهای تعصب گونه و ناپخته، تخم اختلاف و تفرقه را بذرافشانی کردند؟
چقدر شهدا بدشان می آید ...
از رفتار کسانی که با امدن شان و انتخاب رویکرد ناصواب شان، روحانیت سنتی و ریشه دار و انقلابی را به حاشیه رانده و متدینان اصیل و بانفوذ را دلسرد و غیرفعال نمودند.
چقدر شهدا بدشان می آید ...
از رفتار کسانی که بدلیل مخالفت با روحانیت سنتی اما انقلابی منطقه اشان، روحانیتی که افتخار 2 شهید (واصل و زنده) در پرونده اش دارد. حتی با ارزشها و محافلی که به یاد شهدای روحانیت توسط این روحانی سنتی و انقلابی برگزار شده هم مخالفت می کنند و به اطرافیانشان توصیه می کنند سعی کنید متفرق در محفل ایشان حاضر شوید تا برجسته نگردد.
چقدر شهدا بدشان می آید ...
از کسانی که به سخنران محفل شهدای روحانیت،(که بنوعی وامدار ایشان بوده) متعرض می شوند و توبیخش می کنند که چرا از برگزار کننده محفل شهدا (روحانی سنتی و انقلابی منطقه) تجلیل کرده ای؟ در حالیکه این یک سنت حسنه است که از برگزار کنندگان و احیاء کنندگان شعائر اسلامی تعظیم و تکریم شود.
چقدر شهدا بدشان می آید ...
از کسانی که حتی گروه های افراطی و تندرو و معارض با اصول و ارزشها هم دیگر از حضور و ماندن ایشان، باکی ندارند بلکه بدلیل بیهودگی و عدم تأثیر ایشان در منطقه استقبال می کنند.
چقدر شهدا بدشان می آید ...
از کسانی که خودشان به بیهوده بودن ماندن خویش و دغدغه دلسوزان و نخبگان منطقه مبنی بر این بیهودگی واقف بوده اما بدلیل حمایت معدود اطرافیان فرصت جو و فاقد نفوذ، تصمیمی به رفتن ندارند.
چقدر شهدا بدشان می آید ...
و من متأسفم از اینکه نمی توانم صریح و شفاف، فرد مورد نظرم را نقد کنم و هر کس بخواهد چنین کند، پایش را از گلیمش بیشتر دراز کرده و ممکن است اَنگ ضدیت با انقلاب هم به او بزنند.
و من نیز، از انچه شهدا بیزارند بیزارم و بدم می آید ...
اینجاست که باید بگوییم: الهی اشکوا الیک فقد نبینا؛ و غیبة ولینا و کثرة عدونا و ... اللهم عجل لولیک الفرج.
تا گاهی دیگر- التماس دعا