سعادت دنیا و عقبی
سعادت دنیا و عقبی
سعادت اخروي و حيات جاوداني بهشت را بدون زاد و توشه نمي‌توان‌بدست آورد. اين دعوت و دستور صريح خداوند است كه: «براي خود توشه‌برگيريد، كه بهترين توشه‌ها تقوي است» و به همين جهت كساني كه گمان‌مي‌كنند بدون فراهم‌كردن زاد و توشه و مجاهدت و تلاش براي بدست‌آوردن‌آن، مي‌توان به رضايت الهي و بهشت جاودان دست يافت در گمراهي‌ِآشكاري بسر مي‌برند. آري! بهشت را به بها دهند نه بهانه، گرچه خداوندعطوف و مهربان، با رحمت واسعه ی خود و مغفرت شامله‌اش، تلاش و توشه ی ناقص، ولی خالص‌ِ بندگان خود را، بهانه‌ای براي بهشتي‌كردن آنان قرارمي‌دهد!
همانطور كه زاد و توشه ی آخرت را بايد از راههاي مختلف كسب كرد،برخي امور هم «توشه ی منفي» تلقي مي‌شوند و به عنوان باري سنگين بر دوش‌انسان قرار مي‌گيرند كه ملازم و همراه با انسان، تا عالم محشر و رسيدگي نهايي‌به پرونده ی اعمال، موجب خسران و بدبختي انسان مي‌گردند.
از طرفي يكي از بهترين زاد و توشه های آخرت، خدمت به خلق خدا البته در راه خدا است. اگرچه، غير از خدمت به خلق، عبادت‌هاي بزرگ و موثر ديگري هم وجود دارد و عبادت، منحصر در خدمت به خلق نمي‌شود، ولي قطعاً يكي از بهترين عبادات، برآوردن حاجت‌ها و نيازهاي مردمان و حل‌مشكلات آنان، بخصوص مومنان و محرومان است، خدمتي كه در راه خداباشد و انگيزه‌هاي دنيوي آن را آلوده نكرده باشد. دستگيري از مستمندان،آموزش و تربيت علمي و ديني و اخلاقي مردم، رسيدگي به مشكلات جامعه،ارائه خدمات درماني و بهداشتي و رفاهي به نيازمندان، به عهده گرفتن اداره ی امور جامعه و تدبير و تلاش براي حسن جريان امور، و بالاخره آنچه در عنوان‌كلي‌ِ «خدمت به خلق خدا» مي‌گنجد، اگر به انگيزه ی الهي و براي جلب رضاي خالق انجام شود، يكي از بهترين و مهم‌ترين عبادات است كه در روايات‌اسلامي بدان تاكيد شده است.